Geef nooit op want er is altijd wel een oplossing voor een bepaald probleem. Daarbij moet je altijd proberen want een nee heb je en een ja kan je krijgen.

Over Stefanie

Tijdens haar studie Architectuur wordt duidelijk dat monumentenzorg voor haar de enige juiste richting was voor de toekomst. Stefanie startte als stagiair-architect bij Rutger Steenmeijer. Door haar passie en gedrevenheid neemt ze in 2017 dit architectenbureau over. Vandaag de dag combineert ze de functie van restauratie-architect en zaakvoerder, met het moederschap van haar twee jonge kinderen.

Vragen

Waar komt je passie voor architectuur vandaan?

Dat is iets wat ik altijd al gehad heb. De verhoudingen van ruimtes, ritmieken en gevels en daarbij het kleurgebruik spreken me enorm aan. En dan vooral restauratie omdat ik het verhaal achter een gebouw heel interessant vind. Tijdens mijn opleiding van architectuur werd het me al heel snel duidelijk dat ik graag conceptueel te werk ging en ik het heel moeilijk vind als er geen houvast is. Als er al een verhaal, lijnen of een bepaalde context gecreëerd is, is het voor mij gemakkelijker om daar op verder te bouwen. Het mooie daaraan is dat we bij elk project een nieuw hoofdstuk mogen toevoegen in het verhaal.

Kan je omschrijven wat de belangrijkste activiteiten van jouw onderneming zijn?

We hanteren voor alle projecten dezelfde manier: Eerst bepalen we wat de juiste waarde is van het gebouw want niet alle gebouwen hebben dezelfde waarden en binnen een gebouw zijn niet alle onderdelen even waardevol. Dat als vertrekpunt leert ons veel op welke manier we moeten omgaan met het gebouw zelf. Om hierbij te duiden, we zitten altijd in een gebouwde context, waarin we werken met een bestaande materie. Dit kan je vergelijken met jouw kleerkast, als je het niet meer mooi vindt doe je het weg en de meest waardevolle spullen houd je bij zodat het later nog van pas komt. De meest waardevolle spullen zijn voor ons de beschermde monumenten en die vormen een groot deel van ons collectief geheugen. De uitdaging is om zo veel mogelijk te consolideren zodat de monumenten zo lang mogelijk voortbestaan en toch functioneel en duurzaam blijven. Mijn kantoor, een heringericht 16e eeuws pand, is daar een ideaal voorbeeld van.

Hoe ziet jouw werkdag eruit?

Ik heb twee jaar geleden de zaak overgenomen en heb op korte tijd de overgang moeten maken van uitvoerend architect naar de combinatie van architect en zaakvoerder. Het leuke hieraan is dat ik een heel gevarieerde agenda heb: Van zelf werven leiden en het meegaan met verschillende projectarchitecten naar diverse vergaderingen tot het vormgeven van het managementgegeven. Net die combinatie van taken binnen het ontwerpproces en de functie als zaakvoerder maakt het heel interessant.

Wat waren jouw hoofdmotieven om ondernemer te worden?

Ik ben in 2011 gestart als architect-stagiaire. Gelijktijdig volgde ik mijn opleiding tot restauratiearchitect. Na een stage van twee jaar ben ik bij Steenmeijer Architecten kunnen blijven. Ik merkte toen al heel snel dat ik iemand ben die alle projecten ter harte neemt alsof het mijn eigen projecten zijn. In die zin leek het me dan ook een logisch vervolg om de zaak over te nemen, ook mede omdat de zaakvoerder toen met pensioen ging. It was meant to be.

Hoe ben je gekomen tot waar je nu bent?

Door niet op te geven want er is altijd wel een oplossing voor een bepaald probleem. Daarbij moet je altijd proberen want een nee heb je en een ja kan je krijgen. Daarnaast probeer ik ook altijd raad te vragen want er is altijd wel iemand die meer over een bepaald onderwerp weet dan ik.

Hoe reageerde jouw omgeving op jouw plannen?

Aan de ene kant positief omdat ze blij waren dat ik die kans kreeg. Aan de andere kant vroegen ze zich af of ik de combinatie van werk en gezin zou aankunnen aangezien ik twee jongere kinderen heb. Ik moet zeggen dat het niet gemakkelijk is om de balans tussen mijn werk en gezin te bewaren. Maar ik heb een man die me heel goed begrijpt en die me sinds kort ondersteunt in de zaak met het management.

Wat vind je het allerleukst aan ondernemen?

Dat je jouw eigen beslissingen kan nemen en je aan niemand verantwoording moet afleggen. Ik vind het heel boeiend om zo mijn eigen visie te creëren. The sky is the limit, alles kan. Dit is aan de andere kant ook confronterend omdat je voor bepaalde beslissingen ook graag een klankbord wenst.

Welke uitdagingen zijn er al op jouw pad gekomen in het ondernemen? 

Alle grote projecten zijn echt wel uitdagingen. Zo zijn we nu opgestart met de restauratie van de grote toren van de Kathedraal, dat is de grootste toren van Antwerpen. Om heel de microkosmos rond een specifieke werf tot een goed einde te brengen is dan ook een hele opgave. Daarnaast zijn we dit jaar ook gestart met de uitvoering van de Sint-Jacobskerk, zowel binnen- als buitenkant. Dat is een project dat 10 jaar zal duren. Daar is de uitdaging om naast een goede restauratie neerzetten, om de volledige coördinatie van dit hele project met heel wat belanghebbenden tot een goed einde te brengen. Zo kan de wetgeving in 10 jaar tijd veranderen en dient de continuïteit van de projectarchitecten zonder verlies van informatie gegarandeerd te worden. Als coördinerend architect in dit project is dit voor mij zeker een uitdaging

Wat zijn jouw hoogtepunten tijdens je carrière tot nu toe geweest?

Het eerste hoogtepunt van mijn carrière was dat ik als stagiaire veel verantwoordelijk had en op het einde van het project de bevestiging kreeg dat ik het project tot een goed einde had gebracht. Een ander hoogtepunt was zeker de overname van het kantoor. Maar eigenlijk beschouw ik elke mooie opdracht als een hoogtepunt. 

Wat zijn volgens jou de belangrijkste kenmerken die een ondernemer moet hebben?

Een flinke portie enthousiasme, ambitie en geen overgave mentaliteit. Ik denk dat dat de basisprincipes zijn. Daarnaast geloof ik ook dat je met weinig kapitaal een goede flow kunt maken en zelf een netwerk kunt opbouwen. Een netwerk waar je op terug kunt vallen en dat je kunt gebruiken voor professionele belangrijke input.

Wat is jouw droom om te bereiken in de toekomst?

Mijn ambitie, droom of werkpunt is om de ideale balans te vinden tussen mijn werk en privé. Op dit moment helt het te zeer over naar de professionele kant. Een ander werkpunt is om ook de balans binnen het kantoor te vinden om vervolgens te durven dromen naar bijkomende uitdagingen.

Welke tip zou jij mensen willen meegeven die ook willen ondernemen? 

Gewoon doen. Ga ervoor en twijfel niet want waar een wil is, is een weg. En laat je daarbij goed omkaderen.

In mijn KAAI

Weet je nog wat je allereerste handtas was?

Dat kan ik me niet meer herinneren. Ik ben de jongste van vijf kinderen met twee oudere zussen waarvan ik handtassen erfde.

Hoeveel handtassen heb jij in jouw bezit?

Een twintigtal. Ik merk dat ik een verschil maak tussen een weektas en weekendtas. De weekendtas moet gemakkelijk aan de hand gedragen kunnen worden en een beetje elegant zijn. De weektas daarentegen moet ik kunnen ophangen.

Welke KAAI-tas heb je gekozen en waarom?

Ik heb de Hero in cognac gekozen omdat het een rugzakmodel is en ik vanwege mijn twee kinderen veel dingen te dragen heb. Ik was op zoek naar een elegante laptoptas en zo kwam ik op de website van KAAI terecht. Na het zien van de KAAI handtassen heb ik niet verder gezocht. Mijn KAAI-tas is zelfs mijn weekendtas omdat hij zo praktisch is en veel kan dragen.

Wat zou je niet kunnen missen aan jouw KAAI bag?

Functionaliteit, elegantie en eigenlijk het totaalpakket. Mijn laptop en oplader, parfum, iPhone, schrijfgerei en notitieboekje, portemonnee en zonnebril zijn mijn dagelijkse benodigdheden en ze passen er allemaal in.